18 niedziela – Przemienienie Pańskie – Mt 17, 1-9
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego, Jana, zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie». Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się». Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
1. Zwróć uwagę na:
miejsce, które wybrał Jezus
2. Odniesienie do…
dokąd mnie dziś chce poprowadzić Chrystus
3. Co wynika z tego fragmentu
Określenie czasu wydarzenia odnosi się do momentu pytania o to, kim dla tłumów jest Jezus, wyznania Piotra: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” oraz pierwszej zapowiedzi Męki, która wywołała tak zdecydowany sprzeciw Piotra. Uczniowie wybrani przez Jezusa na świadków Przemienienia, to ci, których Jezus powołał w pierwszej kolejności i którzy towarzyszyli mu w Ogrodzie Oliwnym. Ci, którzy są świadkami chwały Jezusa, są równocześnie najbliżej Jezusa, który walczy w Getsemani. Góry w Biblii są symbolem mocy i miejscem Bożych objawień . Są znakiem trwałości dzieł Bożych. Dla starożytnych góry były siedliskiem bogów. Na górze miał również leżeć ogród Eden. Wiele ważnych wydarzeń w historii zbawienia działo się na górach: Moria, Horeb (Synaj), Syjon, Karmel. Góra jest miejscem otrzymania Prawa, spotkania z Panem , schronienia i ucieczki, prawdziwego kultu oraz miejscem wypowiadania błogosławieństw i przekleństw nad ludem. W Nowym Testamencie góra jest także miejscem modlitwy w samotności; miejscem przebywania i oczekiwania na lud; miejscem spotkania z Bogiem i oglądania Jego chwały. Góra Tabor objawia, że Jezus jest Najwyższym i Jedynym Panem i nikomu nie musi się kłaniać.
Jezus jest jak słońce, które jaśnieje w swej mocy. Jego ubranie jest jak światło, bowiem On jest światłem, które przyszło na świat, aby oświecić ludzkość.
Mojżesz i Eliasz to dwie postaci niezmiernie ważne dla żydów, reprezentanci tego, co najważniejsze w objawieniu, czyli Prawa i Proroków.
Piotr, który bronił się przed przyjęciem zapowiedzi o Męce i Śmierci Jezusa, teraz pragnie zachować, niejako utrwalić moment oglądania chwały Mistrza. Pragnienie postawienie trzech namiotów w pewien sposób wskazuje, że dla Piotra te trzy postaci były jednakowo ważne. Namioty nawiązują do czasu, kiedy Izrael często oglądał chwałę Boga, przebywając na pustyni, gdzie mieszkaniem Ludu były namiotach. Bardzo prawdopodobne, że wtedy też przypadało Święto Namiotów i Piotr chciał pozostać na czas święta na górze
Obłok jest znakiem obecności Boga. Lęk w obliczu teofanii był typową postawą ludzi epoki Starego Testamentu, gdyż płynął z przekonania, że człowiek nie może oglądać Boga i pozostać przy życiu. Tym, co przezwycięża lęk uczniów jest dotyk i słowo Jezusa.
Zakaz rozpowiadania o pewnych wydarzenia, tak zwany sekret mesjański, wynikał z chęci uniknięcia fałszywego rozumienia osoby Mesjasza. Jezus nie chce być uznany za działacza politycznego, dążącego do przejęcia władzy i wyzwolenia z rzymskiej niewoli. Dopiero w świetle Męki i Zmartwychwstania uczniowie będą zdolni głosić prawdę o Jezusie, Mesjaszu Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym.
4. Konkretne zadania:
Kim dla mnie jest Jezus? Jak postrzegam Jezusa? Jak świadczę o Bogu? Czy mam swoją górę? Jaka jest twoja historia spotkania z Bogiem? Wobec czego odczuwasz dziś lęk? Czy mam odwagę głosić Chrystusa?