15 Niedziela zwykła – Mt 13, 1-9
Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: «Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedne ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!»
1. Zwróć uwagę na:
Słowo dociera do wszystkich
2. Odniesienie do…
jakim ja jestem „podłożem”
3. Co wynika z tego fragmentu
Tak więc nauczanie to zawiera 2 etapy: najpierw Jezus przemawia do tłumów, później na osobności wyjaśnia słowo uczniom. Jezus, czas swój dzielił na nauczanie tłumów i formowanie małej wspólnoty. Jezus nie czeka, aż tłumy go znajdą, ale sam wychodzi do nich, chce je nauczać. Postawa siedząca wskazuje na autorytet nauczyciela – On siedzie, a słuchający stoją. Jezus oczekuje w tym miejscu, gdzie wielu przychodzi zapatrzeć się w ryby, pokarm doczesny, aby dać tłumom pokarm prawdziwy.
Nauczanie w przypowieściach jest pewnego rodzaju prowokacją, służącą obudzeniu w słuchaczach pragnienia zbliżenia się do Jezusa. Siewcą jest Bóg, z którym Jezus się utożsamia. Siewca (Bóg) sieje Słowo Boże.
DROGA
Demon wyrywa Słowo tym, którzy wykonują wszystkie czynności potrzebne do zrozumienia, czyli słuchają uszami, patrzą oczami, ale ich serce jest zamknięte na Słowo Boże. Sens wypowiedzi Izajasza wydaje się jasny. Jeśli serce człowieka jest zamknięte na Boga, to „jego uszy stają się głuche, a jego oczy ślepe”. Niezrozumienie Słowa Bożego przejawia się odrzuceniem zawartego w nim wezwania do nawrócenia, zanegowaniem potrzeby takiej postawy oraz negację potrzeby bycia uzdrowionym.
SKAŁY
Każdy, kto idzie za Jezusem, spotka się z przeciwnościami. Jezus także zapowiada swoim uczniom doświadczenia i prześladowania. Jednak „bycie miejscem skalisty” przejawia się przede wszystkim odrzuceniem zapewnienia Jezusa, że On sam będzie razem z tymi, którzy doświadczą prześladowań.
CIERNIE
Nie da się pogodzić życia dla Boga i dla pieniędzy. Czasownik „zagłuszyć” (gr. pnigo) dosłownie znaczy dusić, dręczyć, topić. Słowo między cierniami oznacza takie słuchanie, w którym człowiek odrzuca jakikolwiek wpływ Boga na materialny wymiar swego życia. Człowiek taki jest przekonany, że w gestii używania pieniędzy Bóg nie ma mu nic do powiedzenia.
ŻYZNA ZIEMIA
Słuchać i rozumieć oznacza przyjąć Słowo do serca, tak aby ze źródła prawdziwej nieczystości stało się skarbcem rzeczy dobrych. Słuchanie i rozumienie oznacza także przyjęcie wezwania do nawrócenia i przyjście do Jezusa, aby być uzdrowionym.
Nauczanie Jezusa jest okazją, aby ziemia skalista, ciernista czy udeptana droga odmieniły się w ziemię żyzną. Dlatego wielokrotnie Jezus kieruje apel o słuchanie, o zastanowienie się nad nauką, którą On głosi. Wobec nauczania Mistrza nie można pozostać biernym, ale trzeba przyjąć postawę „aktywnego słuchania”, słuchania, którego koniecznym następstwem jest wprowadzanie w czyn usłyszanego Słowa.
4. Konkretne zadania:
Czy szukam okazji do osobistego spotkania z Bogiem? Czy potrafię wyjść naprzeciw czemuś dobremu ważnemu, czy wolę czekać na jakąś szansę? Czym jest dla mnie prawda, że Bóg jest dla wszystkich? Czy sięgam po Słowo Boże i Je rozważam? Czy jestem otwarty, czy zamknięty na propozycje woli Bożej? Czy mam siłę przeciwstawić się złu i nie zagłuszam w sobie dobra? Czy chcę słuchać i rozumieć Słowo?