XIII Niedziela zwykła – Mk 5, 21-24. 35b-43
Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie:«Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim. Przyszli ludzie do przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?» Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi: «Nie bój się, tylko wierz». I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego. Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia wszedł i rzekł do nich: «Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań». Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.
1. Zwróć uwagę na:
Jezusa, który czyni cuda, ale w ograniczonym towarzystwie osób
2. Odniesienie do…
czy mam zaufanie wobec działania Boga w moim życiu
3. Co wynika z tego fragmentu
Przełożony synagogi (również Jair) to funkcja bardzo szanowana we wspólnocie żydowskiej. Był on odpowiedzialny za organizowanie życia religijnego i społecznego w synagodze. Imię Jair w języku hebrajskim oznacza „Bóg oświeca”.
Ciekawe i ważne są gesty. Gest postawy padania na kolanach zawiera postawę pokory i uniżenia. Kolejnym ważnym gestem jest wkładania rąk na osoby chore, który był rozpowszechniony w starożytności. W tekście Ewangelii Markowej wielokrotnie pojawiają się wzmianki o tym, że Jezus wkłada ręce na chorych. Prośba Jaira dotyczy ocalenia i życia dla jego córki.
Jair towarzyszy Jezusowi i w ten sposób staje się świadkiem jego czynów i słów. Ważne jest nie tylko sam znak pokory, uniżenia, ale nade wszystko to bycie świadkiem, uczestniczenie w wydarzeniu i przyjmowanie Bożych darów.
Dramatyzm sytuacji potęguje wiadomość o śmierci córki oraz pytanie o próżne zabiegi wobec Nauczyciela. Jair znajduje się w sytuacji rozpaczy i beznadziei. Zaczyna sobie uświadamiać, że jego interwencja u Jezusa była nieskuteczna. W takich okolicznościach następuje interwencja Jezusa. Zachęca przełożonego synagogi do porzucenia strachu i do wiary. I tutaj dotyka go postawa Jezusa, który zabierając ze sobą trzech apostołów, izoluje od tłumu cała sytuację i dokonuje cudu.
Jezus oznajmia zgromadzonym, że dziewczynka nie umarła tylko śpi. W tekstach Starego i Nowego Testamentu termin „spać” stanowi eufemizm wobec śmierci. Jezus chce przez to wyrazić, że córka Jaira nie umarła w ostatecznym sensie, lecz będzie wskrzeszona.
Reakcją żałobników na słowa Jezusa jest wyśmiewanie go. Świadczy to o całkowitym niezrozumieniu Jezusa i niewiarę w boską moc Mistrza z Nazaretu.
Jezus odsuwa ich biorąc ze sobą tylko ojca i matkę dziecka. W ten sposób wraz z trójką Apostołów stają się oni świadkami cudownego wskrzeszenia dziewczynki. Jezus biorąc dziewczynkę za rękę wypowiada aramejską formułę: „Talitha kum”. Użycie aramejskiej formuły może świadczyć o starożytności tekstu Markowego. Aramejski czasownik „kum” odpowiada greckiemu „egeiro” (powstać) odnoszonemu w Ewangeliach do rzeczywistości zmartwychwstania Jezusa.
Reakcja córki Jaira na słowa Jezusa i reakcja świadków zdarzenia potwierdzają cudowne wskrzeszenie. Jezus nakazuje milczenie wobec tego cudu. Jest to typowo Markowy temat, który podkreśla stopniowe przygotowanie uczniów Jezusa do głębszego poznania Jego tożsamości jako Mesjasza i Syna Bożego.
4. Konkretne zadania:
Czy zwracam się do Boga w sytuacjach skrajnej mojej bezradności, czy zawsze? Poddaj się Bożemu działaniu, ukaż swoją pokorę. Powierz Mu swoje dolegliwości – trudność, choroby, obawy. Mimo przeciwności idź za Jezusem. Znajdź miejsce, gdzie będziesz mógł być blisko Jezusa. Proś Go, abyś i ty mógł podnieść się z obecnej, jakiejś trudnej sytuacji.