kierunek Niedziela

Mk 1, 12-15 

Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali. Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię».

myśl do odkrywania: Pustynia – to nie tylko miejsce, ale i stan, punkt który powinien być obecny w naszej codzienności. Od doświadczenia pustyni można oczekiwać różnych owoców. Może codzienne wyjście na pustynie sprawi, że Duch zacznie tobą prowadzić.

– – – – – rozważanie 2024 – – – – –

Dzisiejsza scena może być potraktowana przez nas jak zaproszenie — byśmy uświadomili sobie, z czym nam przychodzi walczyć każdego dnia — jakie pokusy, jakie zło jest wokół nas, któremu powinniśmy stawić opór.  Myślę, że ciekawym dla nas byłoby odkryciem zrobienie sobie listy pokus, które nas dotykają… (Wydaje mi się, że w codziennym życiu jest ich znacznie więcej niż tylko tych w temacie religijnym). 40 dni, tworzy okazję do stworzenia czegoś fizycznego i duchowego w swoim życiu. Sama cyfra w Biblii, uważana jest za symbol czasu pokuty, za okres potrzebny do oczyszczenia, nawrócenia, odrodzenia się do nowego życia… Św. Augustyn pisał o trzech etapach działania pokusy: podsunięcie pokusy (suggestio), upodobanie w pokusie (delectatio) i zezwolenie (consensus).  Stwórzmy w ciągu dnia taki świadomy moment na przemyślenie swojego działania — dokąd mnie to prowadzi… co mam faktycznie robić… jakiego rozwiązania mam się podjąć, jaką postawę przyjąć…

– – – – – rozważanie 2021 – – – – –

Współczesny człowiek, jeśli jest do czegoś przekonany, to stać go na ogromne poświęcenie, wyrzeczenie i wielkie działania… JEŚLI JEST PRZEKONANY… Wielu ludzi ostatnimi czasy morsuje, biega, katuje się różnymi dietami… są do tego przekonani, dlatego to realizują. Trudno kogoś do czegokolwiek zmusić, dlatego dzisiejszy fragment spróbujmy wykorzystać jako próbę przekonania siebie do czegoś…

Musimy odkryć potrzebę – wyjść na pustynię – by Duch mnie poprowadził…

Czy ja chce wyjść, po co mam wyjść, do czego ma mi to służyć…? KIEDY? Moment gdy się budzisz i zanim rozpoczniesz dzień, może czas modlitwy w ciągu dnia, chwila wytchnienia po pracy albo moment popołudniu wyłączony tylko dla mnie, może wieczorem tuż przed snem… może przed ważnymi decyzjami, wyborami… Stworzyć w ciągu dnia taki świadomy moment na przemyślenie swojego działania – dokąd prowadzi mnie Duch… co mam faktycznie robić… jakiego rozwiązania mam się podjąć, jaką postawę przyjąć… Zwróć swoje działanie ku Bogu i zastanów się, czy to co zyskujesz kieruje cię ku wieczności. 

– – – – – rozważanie 2015 – – – – –

1. Zwróć uwagę na:

pustynię i wypełnienie czasu

2. Odniesienie do…

czas Wielkiego postu jako przejście przez pustynię i dążenie do Królestwa Bożego

3. Co wynika z tego fragmentu

Z pustyni do królestwa.

Wyprowadzenie, czy w innym znaczeniu wypędzenie na pustynie, ma swoje konkretne znaczenie. W języku biblijnym pustynia ma różne znaczenia: jest miejscem gdzie bierze początek zbawcze działanie Boga; miejsce eschatologicznej próby; miejsce zamieszkania szatana i złych duchów.

W powyższym fragmencie, Jezus zostaje rzucony na pustynię i zwycięża z szatanem, co ukazuje nowy czas zbawczego działania Boga, gdzie ważne jest przejście od śmierci do prawdziwego życia w wolności. Postawa całkowitej wierności Bogu umożliwia przemianę miejsca pustynnego w rajski ogród życia. 

Czas przebywania Jezusa na pustyni zostaje przez Ewangelistę ściśle określony – czterdzieści dni. Liczba czterdzieści może nawiązywać nie tylko do czterdziestoletniej wędrówki narodu wybranego z Egiptu do Ziemi Obiecanej, lecz także do czterdziestodniowej próby, jaką musiał przebyć Mojżesz oraz Eliasz. W tekście Markowym występuje tylko mała wzmianka o kuszeniu Jezusa na pustyni przez szatana, podczas gdy u innych Ewangelistów scena ta jest bardziej rozbudowana. Ewangelista nie podaje nam żadnych szczegółów co do natury tego kuszenia, jednak dalszy tekst podkreśla tryumf Jezusa. 

Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię! – orędzie Jezusa stanowiące syntezę całej Ewangelii. Jezus mocno podkreśla, że czas wypełnił się. Czas ten jest szczególnym wkroczeniem Boga w historię ludzkości. Jest to czas decydujący o losach świata, punkt kulminacyjny historii. Czas ten osiąga swą pełnię wraz z przyjściem na świat Jezusa z Nazaretu – Syna Bożego i oczekiwanego Mesjasza, który poprzez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie pokonał szatana. 

Z wypełnieniem czasu Jezus łączy orędzie o bliskości królestwa Bożego. Termin królestwo Boże oznacza przestrzeń Bożego królowania. Jest to przestrzeń miłości, sprawiedliwości, wolności i pokoju. Bliskość tego królestwa może być rozumiana zarówno w sensie czasowym, jak i w sensie przestrzennym. To królestwo ma się realizować w nas i wokół nas – stąd mocne wezwanie Jezusa do nawrócenia (gr. metanoia) i do wiary w Ewangelię. Nawrócenie polega na radykalnym odwróceniu się od grzechu i stanowczym zwróceniu się ku Bogu. Nie jest to tylko żal i zmiana myślenia, lecz radykalna przemiana serca i egzystencji. Wiara zaś polega na całkowitym zaufaniu Dobrej Nowinie głoszonej przez Jezusa i wiernym przylgnięciu do Jego Osoby. 

4. konkretne zadania

• pozwól prowadzić się Duchowi Świętemu (gdzie dziś Cię pokierował?)
• jak będziesz przeżywać czas Wielkiego Postu – czy masz swój plan na ten czas
• módl się – w ten sposób umacniaj się wobec pokus
• jaką łaskę dziś otrzymuję i jak ją wykorzystuję
• głoś swoim życiem Miłość Boga
• czym jest dla Ciebie Królestwo Boże tak konkretnie w twojej codzienności
• z czego dziś powinieneś się nawrócić