kierunek Niedziela

Łk 1, 26-38 

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądz pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą».  Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego ojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł.

– – – – – rozważanie 2020 – – – – –

Patrząc na scenę zwiastowania, mam jakieś wewnętrzne przekonanie, że ma mi pokazać to, że Bóg pragnie tak mocno i konkretnie wejść w historię ludzi. On wie, że jest nam to potrzebne, konieczne do tego, aby nas zbawić. Ale mimo tego ważnego faktu – zbawienia, wydaje mi się, że pojawia się wiele innych powodów, dla których stał się Człowiekiem. Odkrywałem w minionym tygodniu fakt, że stał się Człowiekiem, bym ja, jako człowiek, miał w Nim „Punkt” odniesienia dla swojego człowieczeństwa. On wskazuje mi drogę,  proponuje ją – jak bardziej być człowiekiem i w jaki sposób się nim stawać. On szanując nas, naszą godność i wolność, uczy nas samych szacunku. Tak wielki Bóg, staje się Człowiekiem, aby swoim przykładem pokazać nam to, jak może żyć naprawdę człowiek. Jego Osoba, postawa, słowa i działania inspirują wciąż tak wielu ludzi. Stajemy się bardziej ludźmi, rzeczywiście naśladując Go w swojej codzienności.

– – – – – rozważanie 2017 – – – – –

1. Zwróć uwagę na:

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

… Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.

2. Odniesienie do…

Bóg działa w życiu Maryi, ale pragnie również odnaleźć się w twoim i tam również realizować swój plan.

3. Co wynika z tego fragmentu

Rozważając fragment o Zwiastowaniu, można snuć wiele rozważań, dlatego w tym naszym przygotowaniu, w krótki sposób chce zatrzymać się nad pięcioma kwestiami, które warto odnieść do swojego życia. 

Bóg posłał anioła Gabriela – Bóg wkracza również do mojego życia

Anioły występują zawsze w bliskości Boga i ich funkcja polega na przekazywaniu orędzia Bożego lub wykonywaniu czynności poleconej przez samego Boga, są Oni wyrazicielami zbawczej mocy Boga.

pełna łaski – Bóg ofiarowuje mi w różny sposób swoją łaskę

Chodzi tutaj o szczególne błogosławieństwo pośród „wszelkich błogosławieństw w Chrystusie”. W Bożym planie jest ona obecna już przed założeniem świata, jako ta, którą Ojciec wybrał na Rodzicielkę swego Syna we Wcieleniu. Maryja jest w sposób zupełnie szczególny i wyjątkowy związana z Chrystusem.

porodzisz Syna… Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?  – stawiaj konkretne pytania, jak wypełniać wolę Bożą

Reakcją Maryi na wyjaśniające słowa Anioła jest pytanie o to, w jaki sposób Bóg sprawi, że pocznie dziecko skoro nie zna pożycia małżeńskiego. W swoim pytaniu Maryja dotyka kwestii, w jaki sposób pogodzić macierzyństwo ze stanem dziewictwa.

Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię – Bóg wypełnia różne zadania we współpracy ze mną.

osłonić – możemy przetłumaczyć – „otoczyć kogoś obłokiem”, „osłonić”, „przykryć”. W obrazie tym może być nawiązanie do sceny zawartej w Księdze Wyjścia 40,35 – I nie mógł Mojżesz wejść do Namiotu Spotkania, bo spoczywał na nim obłok i chwała Pana wypełniała przybytek. Obłok osłaniający przybytek jest znakiem obecności Boga. W takim świetle Maryja jest przybytkiem Nowego Przymierza, w którym mieszka chwała Pana. 

Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa – twoja zgoda, decyzja jest ważna, aby Bóg mógł działać w twoim życiu

Maryja przyjmuje wolę Boga i wypowiada słowa fiat. Jej postawa służby i dyspozycyjności jest wynikiem wiary i wsłuchania się w Boże Słowo, które staje się ciałem w Jej wnętrzu i przenika całe Jej jestestwo. Ona nie tylko teoretycznie przyjmuje orędzie dane Jej przez Boga, ale z entuzjazmem i zapałem realizuje je w codziennej egzystencji.

4. konkretne zadania

• Pozwól Bogu wkroczyć w twoje życie – modlitwa, Eucharystia, pojednanie, Słowo
• co robisz z otrzymaną od Boga łaską… jak ją wykorzystujesz dzisiaj
• jak próbujesz zrozumieć wolę Boga
• uczyń dla Boga miejsce w swoim sercu
• jakie zadanie konkretnie dzisiaj daje ci Bóg do realizacji
• mów Bogu TAK względem każdej sytuacji
• poświęć czas na osobiste ofiarowanie się Bogu

5. doświadczenia:

• jak próbujesz zrozumieć wolę Boga

Bardzo, ale to bardzo ciężki dzień. Nawet trudno mi się nim dzielić. Postarać się zrozumieć wole Boga, nawet w tym dniu nie miałam ochoty patrzeć na to czy jakaś jest. Dopadła mnie nie wyjaśniona sprawa sprzed roku. jeżeli nie oddasz Panu tego co ciężkie, co Cię przytłacza, nawet jeżeli sadzisz że już udało Ci się zapomnieć, sam daleko nie zajdziesz . Za doświadczenie bezradności Chwała Panu!

• uczyń dla Boga miejsce w swoim sercu

Nieustannie (przynajmniej tak myślę) przez ten adwent próbuje wydzielić kawałek miejsca w moim sercu, które byłoby posprzątane na przyjście Pana, ale im bardziej chcę tym więcej gratów się tam wciska. Może to wygodne, ale stwierdziłam, że On chce przyjść i to bezapelacyjnie, więc zaproszę Go do tego co mam, niech On będzie Królem tego wszystkiego. A może o to właśnie chodzi ?

• jakie zadanie konkretnie dzisiaj daje ci Bóg do realizacji

dziś od rana wigilijnie… Szkoła, klasy, świętowanie – więc poszedłem chyba do wszystkich klas, choć na chwilkę, aby dać wyraz też jedności z nimi. Do jednej klasy zaprosiła mnie nauczycielka, więc była też okazja podzielenia się opłatkiem i złożenia sobie życzeń. W między czasie, z mała ekipą, pojechaliśmy do schroniska Alberta z paczkami dla bezdomnych. Spotkanie popołudniu z nauczycielami… roraty… wiele ciekawych sytuacji i zadań – wszystko to traktowałem jako zadania, które konkretnie dał mi Bóg do realizacji.