14 niedziela zwykła – Mt 11, 25-30
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».
1. Zwróć uwagę na:
do kogo przychodzi Bóg.
2. Odniesienie do…
jak przyjmuję wolę Boga w moim życiu.
3. Co wynika z tego fragmentu
Wyrażenie „Ojciec” jest ulubionym Jezusowym zwrotem skierowanym do Boga. Zostało ono uzupełnione słowami: „Pan nieba i ziemi”. Bóg jest nie tylko Stwórcą, ale także Panem dziejów. Powodem uwielbienia jest łaskawe objawienie się Boga. Mądrzy to cała religijna arystokracja w przeciwstawieniu do „zwykłego ludu”. Nie ci jednak posiadają wgląd w objawienie, które dokonuje się w Jezusie. Ojciec nie objawia się elitom religijnym, ale zwykłemu ludowi. Upodobanie oznacza łaskawe wybranie Boże.
Relacja Ojciec – Syn wyraża się w dwóch stwierdzeniach: Ojciec „przekazał” – Syn „poznał”. Tak więc Jezus przedstawia się jako Ten, któremu zostało wszystko przekazane od Ojca. Przekazanie czyni Jezusa uprawomocnionym przedstawicielem Ojca. Treścią kolejnego wersetu jest tajemnica Syna. Tajemnica (misterium) Syna polega na tym, że przez Niego objawia się Bóg jako Ojciec. Syn objawia Ojca, komu chce. Syn objawia Ojca całą swą działalnością. Każdy Jego czyn „mocy” wobec ludzi objawia wolę i zamiar Boga wobec całej ludzkości. Znamiona królestwa wiecznego ujawniają się w dziełach Syna.
Co jest owym ciężarem? W duchu Mateuszowym są nimi ciężary nakładane ludziom przez uczonych i faryzeuszy. Dla nich Jezus sam obiecuje pokrzepienie. Dlaczego jednak Prawo nakładane przez faryzeuszy jest ciężarem, podczas kiedy to, co Jezus nakazuje jest „jarzmem słodkim” i „ciężarem lekkim”? „lekkość” wynika z tego, że to Jezus je nakłada. Jezus żyje tym, czego naucza. Ten właśnie przykład, który daje, sprawia, że Jego jarzmo jest „lekkie i słodkie”, Jezus nie uwalnia zatem od wszelkiego moralnego obowiązku.
4. Konkretne zadania:
Jak Ty osobiście zwracasz się do Boga? Kim jest Bóg według mojego serca? Zastanawiasz się jak budować relację z Bogiem, z ludźmi? Jak często myślisz o Bogu? Jaki ciężar nosisz obecnie w swoim sercu? Czy potrafisz od siebie wymagać? Czy żyję tym, co sam głoszę?