kierunek Niedziela
22 Niedziela zwykła
– ks. dominik poczekaj –
1.09.2024
Mk 7, 1-8. 14-15. 21-23
Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?».Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji». Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie, wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym».
– – – – – rozważanie 2015 – – – – –
1. Zwróć uwagę na:
gesty, które towarzyszą w tradycji Żydom i ich sens.
2. Odniesienie do…
sens tradycji i znaków, którymi się kierujesz
3. Co wynika z tego fragmentu
Pierwsze spotkanie Jezusa z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie przerodziło się w serię ostrych sporów. W trakcie tej konfrontacji okazało się, że faryzeusze nie są w stanie otworzyć się na objawienie, które przyniósł Jezus. Jego nauczanie i dzieła ukazywały Boga miłosiernego, który uwalnia z paraliżu grzechów i zaspokaja najgłębszy ludzki głód oraz zaprasza grzeszników do stołu weselnego, do komunii miłości. Dla Żydów słowa i czyny Jezusa były niczym innym jak bluźnierstwami i łamaniem Prawa. Z objawienia otrzymanego od Boga zrobili religię zakazów, nakazów i rytuałów.
Wychodząc z przepisów Tory, które dotyczyły jedynie czystości rytualnej kapłanów, rabini stworzyli szereg szczegółowych norm prawno-etycznych, które miały obowiązywać wszystkich Izraelitów.
Dlaczego Twoi uczniowie nie poszczą? Dlaczego robią to, co w szabat zabronione?. Kontekst tych wypowiedzi wskazuje, że nie chodzi im o wcale o dialog i uzyskanie od Jezusa jakiejś odpowiedzi, lecz raczej o oskarżenie Go wobec tłumu, że jest wichrzycielem, który burzy uświęcony, religijny porządek – „tradycję starszych”.
Jezus demaskuje faryzeuszów jako obłudników. Jezus niejako bezlitośnie diagnozując duchową i moralną kondycję swoich rozmówców. Wychodząc od słynnego proroctwa Izajasza wskazuje, że hipokryzja obejmuje całe ich życie religijne, na pozór wypełnione gorliwym wypełnianiem przykazań Bożych, gdy w rzeczywistości przeinaczali słowo Boga i omijali Jego przykazania, by zachować stworzoną przez siebie tradycję, niezgodną z wolą Bożą. Jezus kompromituje ich w oczach innych, eksponując ich grzech główny – ukrytą nieczystość.
Pragnieniem Jezusa jest to, aby zechcieli Go usłuchać i zrozumieć, że człowieka może uczynić nieczystym nie jakiś pokarm, cokolwiek pochodzącego z zewnątrz, lecz tylko zło rodzące się w jego wnętrzu. Wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, i niczego, co jest spożywane z dziękczynieniem, nie należy odrzucać. Jezusowe wyjaśnienie czyni wprowadza nowe dla Żydów rozróżnienie pomiędzy „człowiekiem wewnętrznym” (sfera życia duchowego i moralności) i „człowiekiem zewnętrznym” (sfera rytuałów). Rzeczywistym źródłem nieczystości i grzechu kalającego człowieka nie jest taki czy inny pokarm bądź niezachowanie przepisu o symbolicznym umyciu rąk, ale serce człowieka rozumiane jako siedlisko myśli, pragnień i decyzji, gdzie może zagnieździć się rzeczywiste zło. Jezus podaje tutaj całą listę złych rzeczy – zarówno postaw jak i konkretnych czynów, które są obrzydliwością w oczach Boga, niszczą tego, kto nosi je w sobie, a także zarażają innych wokół.
4. Konkretne zadania:
Czy nasz świat zawiera sensowne tradycje, znaki? Czy staramy się pielęgnować właściwe gesty i tradycje? Czy nie wykonujemy czegoś ślepo, bez zastanowienia? Czy nie straciliśmy rozumienia znaków, nas otaczających? Co sprawia, że wewnętrznie jesteśmy zanieczyszczeni? Na co tracisz najwięcej czasu i do czego to prowadzi? Przypomnij sobie podstawowe zwyczaje, które być może kiedyś bardziej były wyraźne w twoim życiu?