5 niedziela wielkanocna – J 13, 31-33a. 34-35

Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz uwielbiony, a w Nim został Bóg uwielbiony. Jeżeli Bóg został w Nim uwielbiony, to Bóg uwielbi Go także w sobie samym, i zaraz Go uwielbi. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię, dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».

1. Zwróć uwagę na:

wagę tego ostatniego spotkania przed męką.

2. Odniesienie do…

ile jest taki cennych, bardzo osobistych rozmów z Bogiem.

3. Co wynika z tego fragmentu

Judasz opanowany przez diabła, który zamieszkał w jego wnętrzu, opuszcza wspólnotę uczniów Jezusa i wychodzi w noc. Symbolizuje ona królestwo ciemności, które go ogarnie i postawi po stronie wrogów Jezusa. „otoczyć chwałą”. Jest to temat dominujący w całej „Księdze Chwały”. Chodzi tu o widzialną manifestację Boga poprzez czyny pełne mocy. Dokonuje się ona „w Synu Człowieczym” tj. w osobie i działaniu Jezusa – w Jego śmierci i zmartwychwstaniu. W ten sposób Jezus ukaże światu chwałę Boga! Jezus zostanie wywyższony na krzyżu, na podobieństwo węża miedzianego wywyższonego przez Mojżesza na pustyni, aby każdy, kto uwierzy w Jezusa, został zbawiony i miał życie wieczne.

Objawienie chwały Ojca dokona się w sposób maksymalny w godzinie męki i śmierci, która właśnie nadeszła. Odpowiedzią Ojca na posłuszeństwo i miłość Syna będzie z kolei wywyższenie i objawienie Jego boskiego majestatu w zmartwychwstaniu.  

Jezus zwraca się do swoich uczniów zdrobniałym „kochane dzieci”, traktując ich jak swoją najbliższą rodzinę. Podczas wieczerzy paschalnej spełnia wobec uczniów funkcję ojca rodziny, którego zadaniem jest objaśniać dzieciom sens tego, w czym uczestniczą. Równocześnie jest to wieczerza pożegnalna, w czasie której Jezus w serdecznych słowach przekazuje im swój testament, ostatnie, najważniejsze przesłanie. Mówiąc o swoim odejściu Jezus ma na myśli bliską mękę, poprzez którą dokona się Jego wywyższenie i przejście z tego świata do Ojca 

W godzinie swojego odejścia Jezus zostawia uczniom swój testament. Jest nim przykazanie miłości, której miarą jest miłość Jezusa posuwająca się aż do najwyższej próby krzyża i do całkowitego daru z siebie samego. Wyrażenie „tak jak” wskazuje tu na miłość Jezusa nie tylko jako na wzorzec do naśladowania, ale również jako na źródło i fundament miłości braterskiej między uczniami, która ma być znakiem Jego obecności wśród nich. Zawierając z uczniami Nowe Przymierze w swojej krwi Jezus przekazuje uczniom nowe przykazanie miłości jako warunek trwania w tym Przymierzu

Dosłownie: „jeśli miłość macie ku sobie nawzajem”. Cud wspólnoty czyli miłość Jezusa objawiająca się wobec świata w relacjach między Jego uczniami, będzie skutecznym znakiem dla wszystkich pozostających poza Kościołem. Jedność między chrześcijanami ma być świadectwem, które doprowadzi niewierzący świat do uznania w Jezusie Syna Bożego posłanego przez Ojca dla zbawienia wszystkich

4. Konkretne zadania:

Czy nie opanowuje mnie coś, co odsuwa mnie od Boga? Czy dbam o to, by nie zerwać więzi ze wspólnotą? Czy w śmierci Chrystusa dostrzegam dzieło uwielbienia? Czy rozumiem, że jestem ważny dla Boga, że jestem Jego dzieckiem? Jak realizuje przykazanie miłości? Jak przestrzegam swoich zobowiązań? Czy staram się swoim życie świadczyć o czymś ważnym; o Kimś?