3 niedziela zwykła – Mt 4,12-23
Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło». Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim. A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim. I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.
1. Zwróć uwagę na:
zadanie Jezusa.
2. Odniesienie do…
jak w moim życiu znajduje On miejsce.
3. Co wynika z tego fragmentu
Jezus usuwa się do Galilei i nie wynika to po prostu z pragnienia powrotu do domu ani z chęci ucieczki. Jezus wraca w rodzinne strony tylko dlatego, że właśnie tu zgodnie z planem Bożym powinien działać. Ewangelista pragnie zaznaczyć, że Jezus na ośrodek swojej działalności wybrał ziemię, z którą związane były starotestamentalne obietnice zbawienia.
Izajasz – w tzw. „Księdze Emanuela”, opisuje on mrok ogarniający całe społeczeństwo galilejskie i samarytańskie. Był to najsmutniejszy okres historii Izraela. Przypomina koniec istnienia państwa północnego dokonujący się w drugiej połowie VIII w. przed Chr. W tym właśnie okresie nastąpiło wewnętrzne załamanie społeczeństwa izraelskiego. Niewiara i postępująca za nią dezintegracja wydały owoce w postaci niesprawiedliwości społecznej i rzeczywistego upadku obyczajów. Rozpanoszyły się zawiść, zawziętość i bezwzględna interesowność możnych. Nie mając teologicznego kierunku, a co za tym idzie wewnętrznej spoistości, państwo północne przestało być zdolne do mądrego działania. W wyrażeniu Galilea pogan chodzi nie tyle o ziemię zamieszkałą przez pogan, ale nade wszystko o krainę zamieszkałą przez spoganiałych Żydów, którzy często już utracili światło wiary przez wymieszanie światopoglądowe z poganami.
Jezus rozpoczął swoją działalność w tym regionie, gdzie mieszkało najwięcej ludzi, którzy mogli go słuchać. Jezus powołuje ludzi zaangażowanych w życiowe problemy, będących w pracy, zdobywających środki do życia dla siebie i swojej rodziny. Wezwanie do pójścia za Jezusem Mateusz używa w czasie teraźniejszym – co może oznaczać, że wezwanie Pana trwa nieustannie. Chodzić za kimś oznacza stać się Jego uczniem, który przyswaja sobie nie tyle wiedzę nauczyciela, ale przebywając z nauczycielem dzień i noc w realnych, konkretnych sytuacjach egzystencjalnych, stawiając kroki w ślady nauczyciela, nabywa Jego sposobu myślenia, staje się do Niego głęboko wewnętrznie podobnym, tak że widząc ucznia wie się kto jest jego nauczycielem.
Łowienie ryb to przede wszystkim umiejętność znajdowania i „wyrywania ich” z wody, która jest dla człowieka symbolem śmierci. Działalność apostolska jest czymś bardzo podobnym. Polega na głoszeniu Słowa o królestwie Bożym i wzywaniu do nawrócenia, które „wydobywa”, „wyrywa” ludzi pogrążonych w ciemności i śmierci świata, aby stali się częścią królestwa niebieskiego – społecznością wywołanych, wezwanych. Nawrócenie jest przede wszystkim decyzją bezkompromisowego pójścia za Jezusem. Porzucenie sieci oznacza, że są gotowi przyjąć nowe zadanie życiowe – staniem się „rybakami ludzi”.
Ewangelia o królestwie jest Dobrą Nowiną ponieważ nie tylko mówi o Bogu, ale ukazuje Boga w Jego działaniu, bliskiego człowiekowi, bo wyzwalającego jego życie.
4. Konkretne zadania:
Powróć do początku swoich właściwych motywacji działania. Czy w ciemności, rzeczywiście poszukuję światła? Czy pragnę słuchać Bożych natchnień? Czy mam odwagę iść za Jezusa – zostać wyrwanym? Czy Kościół jest dla mnie znakiem wspólnoty? Jak dokonuje się moje osobiste nawrócenie? Czy szukam w Ewangelii drogowskazów dla swojego życia?