13 Niedziela zwykła – Mt 10, 37-42

Jezus powiedział do swoich apostołów: «Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

1. Zwróć uwagę na:

jaką postawę proponuje Jezus

2. Odniesienie do…

w jaki sposób mam się zachować wobec sytuacji złych w życiu

3. Co wynika z tego fragmentu

Jezus nie chce niszczyć więzów rodzinnych, ale w sytuacji konfliktu pomiędzy pełnieniem woli Ojca, który jest w Niebie, a wolą ziemskich rodziców, wybór dla wierzącego jest jednoznaczny. Jeśli trzeba wybierać pomiędzy lojalnością wobec rodziców, a lojalnością wobec Jezusa – decyzja dla chrześcijanina może być tylko jedna. Zaufanie Jezusowi jest owocem poznania Go jako Zbawiciela, którego wola nie krzywdzi nikogo. Można to opisowo wyjaśnić w ten sposób, że jeśli moje posłuszeństwo Chrystusowi nie podoba się moim bliskim, to lepszą rzeczą dla nich (aktem Bożej miłości także wobec nich) będzie poczucie, że ich wola, oczekiwania i pragnienia nie są realizowane (są jakby odrzuceni), niż żeby w imię miłości do bliskich nie pełniła się wola Boża. Taka postawa jest aktem zaufania Słowu Bożemu i prawdziwego posłuszeństwa Bogu.

Krzyż jest znakiem cierpliwości w doświadczeniach, gotowości na poświęcenie i cierpienie. W przyjęciu krzyża wypełnia się powołanie chrześcijanina, bycie godnym Jezusa, czyli wydawanie owoców nawrócenia. Widzimy więc wyraźnie, że bez przyjęcia krzyża nie można być uczniem Jezusa i nie można doświadczyć Jego uzdrawiającej miłości. 

Każdy straci swoje ziemskie życie. Ale ten, kto szuka życia na tej ziemi, zwłaszcza poprzez pieniądze i sławę straci je na wieki. Takie znalezienie życia na ziemi proponował Jezusowi diabeł w czasie kuszenia, pokazując Mu perspektywę wygodnego życia bez jakiegokolwiek cierpienia, pełnego popularności, olbrzymiej władzy i bogactwa. Ten, kto zaufa Bogu i wybierze tę drogę – ten faktycznie znajdzie życie niezniszczalne, prawdziwe – życie wieczne.

Żydowska zasada prawna brzmi: wysłannik jest jak sam posyłający. Widać więc jasno, jak wielka jest ranga apostołów niosących Dobrą Nowinę.

Nie każde podanie kubka wody do picia owocuje nagrodą, ale tylko to, które jest czynione wobec tych, którzy uwierzyli Jezusowi, nie dla żadnych innych powodów, ale dlatego, że jest uczniem. Każdy czyn wobec nich zostanie nagrodzony przez Boga. Dar zimnego kubka wody jest tak mały, że nawet najuboższy człowiek może go udzielić uczniowi Jezusa, a jednocześnie jest darem wystarczającym, aby od Boga uzyskać nagrodę.

4. Konkretne zadania:

Czy znam wartość wskazówek Jezusa? Czy mam odwagę przeciwstawić się złu? Czy w trudnościach zachowuje cierpliwość? Czy moją osobą daje dobry przykład? Czy zwracam uwagę, by moje działanie wydawało dobre owoce? Czy staram się każdą chwilą służyć innym? Czy ofiarowuje innym swoją pomoc?