25 niedziela zwykła – Łk 16, 10-13

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze? Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie”».

1. Zwróć uwagę na:

Jaka ma być postawa człowieka wobec życia.

2. Odniesienie do…

Czy umiem być wiernym w drobnych i w wielkich sprawach?

3. Co wynika z tego fragmentu

Przypowieść ta bardzo konkretnie odnosi się do naszego życia. Każdy z nas musi sobie uzmysłowić najpierw jak wiele otrzymał od Boga (bogacz). Jeśli wiem, co otrzymałem to koniecznie muszę zobaczyć co dzieje się z tymi darami w mojej codzienności. Dary, które otrzymałem są po to, by dzielić się nimi z innymi. 

Wierność jest początkowym tematem tej przypowieści. Mam się zastanowić, czy wykorzystuje drobne i wielkie sprawy do bycia wiernym? Czy raczej spodziewam się wielkich spraw, zaniechując to co powszednie i marnując dobre okazje. Trochę to iluzja, czekać na coś wielkiego, a nie wykorzystywać codzienności. 

W dzisiejszej Ewangelii Jezus daje odpowiedź na pytanie – „do czego służą pieniądze?”, ale inną niż powszechnie przyjęta. Według Niego pieniądze są po to, by móc czynić dobro, na przykład wybawiając z kłopotów ludzi zadłużonych. Pieniądze (i wszelkie dobra materialne), które posiadamy, są tak naprawdę „cudzym dobrem”. Należą bowiem do Boga, a nam są dane w zarząd. Zarządzamy nimi dobrze, gdy dzięki nim nie tylko nam, ale też innym jest lepiej.

Rządca zdaje sobie sprawę, że jego pan w końcu dowiedział się o jego niegospodarności i teraz trzeba będzie odpowiedzieć za swoje błędy. Zastanawia się, co tu począć i znajduje wyjście. Postanawia zdobyć sobie przyjaciół, wiedząc, że nie będzie w stanie usprawiedliwić swoich przekrętów i zaniedbań.

Ważnym wnioskiem z tego fragmentu jest również fakt: służenia – komu i jak? Jest to okazja do dokonania jasnego wyboru. Wydaje się, że Jezus przed taką sytuacją stawia właśnie swoich słuchaczy – albo jesteś sługą Boga, albo służy czemuś innemu. Nie można dzielić życia, trochę dla Boga, trochę dla mnie, a trochę dla innych. Prawdziwy uczeń Jezusa musi całkowicie podporządkować się Bogu, musi być lojalny wobec Niego dzieląc się swoimi darami z innymi.

4. Konkretne zadania:

Czy jestem wierny w drobnych i wielkich sprawach? Jak wykorzystuję swoją codzienność do osobistego wzrostu? Czy dzielę się darami z innymi? Czy zdaję sobie sprawę z darów, które dał i daje mi Bóg? Do czego bardziej lgnie moje serce – do Boga, czy „mamony”? Czy umiem dobra materialne wykorzystywać do czynienia dobra? Czy podporządkowuję się Bogu i jestem Jemu wierny?