26 niedziela zwykła – Mt 21, 28-32
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wy mu nie uwierzyliście. Uwierzyli mu zaś celnicy i nierządnice. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć».
2023
Nigdy nie myślałem o tym, że owi synowie noszą w sobie jakiś bunt. Jeden i drugi w relacji do ojca nie jest taki naturalny i oczywisy. Jeden mówi do ojca, Panie, a drugi jawnie wyraża swój sprzeciw. Zastanawiające jest to jak ważne jest poczucie wolności, jak ważne jest odniesienie do swojego życia w tej wolności. Każdy z nich mógł zrobić, co chce i zrobili. Nie wszyscy tak od razy są gotowi zaangażować się w realizację woli Bożej. Trzeba naprawdę zrozumieć swoją wolność, poukładać ja i odczytać zadania w jej kontekście. Oboje mieli to samo zadanie, ale to, co zadziało się w każdym z nich jest tajemnicą. Nie wiemy, czemu pierwszy choć się zgodził nie poszedł, ani czemu drugi choć się sprzeciwił to ostatecznie poszedł. Tajemnica wolności, która pracuje w sercu człowieka, w jego umyśle i toruje ścieżkę dla konkretnej decyzji. Są takie punkty w naszym życiu, w których zapadły jakieś postanowienia, deklaracje, zapewnienia… Czy wszystko udało nam się wypełnić, czy w sercu zadział się jakiś tajemniczy proces, poprzez który stało się to, co się stało w naszym życiu. Masz wolność. Bóg to całkowicie akceptuje. Czeka na twoją decyzję, bo wie, że realizacji Jego woli, jest dla ciebie czymś najlepszym.
2017
1. Zwróć uwagę na:
postawę synów
2. Odniesienie do…
jak Ty postępujesz względem Boga?
3. Co wynika z tego fragmentu
Odpowiadanie pytaniem na pytanie było powszechnie stosowaną metodą podczas żydowskich sporów. Jezus chce ukazać, że władza Jana Chrzciciela i Jego własna pochodzą z tego samego źródła – z „nieba” tzn. „od Boga”. Jest to jeszcze jedna próba Jezusa dotarcia do arcykapłanów i starszych ludu, by wyrwać ich ze schematów myślenia w których tkwią.
W przypowieściach występują często dwaj synowie, którzy stoją w opozycji do siebie, lecz razem dają pełny obraz postaw, jakie człowiek zajmuje wobec Boga.
Każdy człowiek nosi w sobie bunt na Boga wynikający ze złego, wykrzywionego przez grzech pierworodny obrazu Boga, który w oczach człowieka przestał być kochającym Ojcem, ale jest tyranem, któremu trzeba służyć. Dwaj synowie reprezentują dwa rodzaje buntu: bunt ukryty (pierwszy syn) i bunt jawny (drugi syn). Bunt jawny nie jest jeszcze taki groźny, ponieważ zbuntowany prowadzi jeszcze dialog z ojcem, chociaż jawnie się sprzeciwia jego woli, ale wewnętrznie ciągle jeszcze słucha i rozważa, zastanawia się i ostatecznie opamiętuje, aby pójść i z przekonaniem wolę ojca wypełnić. Bunt ukryty jest groźniejszy, ponieważ zbuntowany już nie słucha, już zdecydował, już swoje życie skierował w inną stronę niż chciałby ojciec. Ma inny plan, a dla „świętego” spokoju mówi: „tak, tak, oczywiście, już idę”. ale i tak robi swoje. On przestał słuchać i nie prowadzi już dialogu wewnętrznego, stracił wiarę w ojca, nadzieję, że ojca zobaczy w innym świetle.
Odpowiedź dana przez arcykapłanów i starszych staje się środkiem, dzięki któremu Jezus dokonuje zastosowania przypowieści wobec swoich słuchaczy, którzy jakby zaniemówili ogarnięci „grzeszną” ciszą, która nastała i konfrontowała ich z ich poglądem na misję Jana Chrzciciela (o co ich pytał wcześniej w świątyni). Ich odpowiedź staje się wyrokiem, który skazuje ich samych.
4. Konkretne zadania:
Czy stawiasz pytania i jesteś gotów usłyszeć przeciwną odpowiedź, niż tą jaka jest twoja opinie?
Czy twój sposób myślenia, działania nie jest jakimś schematem?
Jakie postawy ciebie charakteryzują?
Czy masz w sobie bunt wobec Boga, ludzi, spraw w twojej codzienności?
Czy twoje działanie potwierdza to, co nosisz w sercu?
Jak postępujesz z odkrytą prawdą?
Czy jesteś w stanie się opamiętać?