kreatywne pytania

Zrozumienie narzędzia, jakim jest zadanie pytań, to ogromna pomoc dla budowania naszego fizycznego i duchowego życia. Z właściwymi pytaniami jest to dużo prostsze. Pytania pomagają w lepszym angażowaniu się w różne sprawy naszego życia.

OD CZEGO ZACZĄĆ?

Często przechodzimy od razu do działania, by jak najszybciej osiągać rezultaty. Pozornie wydaje nam się, że to najwłaściwszy sposób podejścia do różnych spraw. Wielokrotnie nam się udaje i dlatego wciąż uskuteczniamy tę metodę. Odwlekanie wydaje nam się często brakiem zaangażowania lub ucieczką przed odpowiedzialnością. W takiej metodzie widoczny jest cały charakter pośpiechu, w którym żyjemy. Nasza indywidualność, a często nawet nasza pozorna nieomylność – „przecież doskonale wiem, co mam robić…”, czy faktycznie zawsze będzie nam się udawało uzyskiwanie właściwego rezultatu?

By uniknąć rozgoryczenia, czy nietrafności działania, warto zrozumieć jaką rolę mogą odegrać pytania w naszym życiu i w jaki sposób można je wykorzystywać najlepiej i do czego.

OGROMNE ZNACZNIE MAJĄ NASZE INTENCJE W TRAKCIE ZADAWANIA PYTAŃ.

Kiedyś nie zastanawiałem się głębiej nad samymi pytaniami, ich charakterem, czy sensem ich zadawania. Jeśli się pojawiały, to starałem się bardziej skupić na uzyskaniu odpowiedzi niż na samym pytaniu. Nie potrafię wskazać momentu zmiany nastawienia, kiedy pytania nabrały szczególnego znaczenia, kiedy bardziej zacząłem się im przyglądać i bardziej wnikliwie je słuchać, kształtować. Zrozumiałem, że wobec wszystkich spraw tak naprawdę, pytania odgrywają ogromną rolę i są niezwykle pomocne.

Stworzone pytanie zawiera to wszystko, co w konkretnej chwili jest w nas zgromadzone — nasze obawy, wątpliwości, nasze przekonania, opinie, nasze uczucia i emocje, nasze trudności…

Dzięki pytaniom można rozczytać osobę i jej intencje, cel zadanego pytania — do czego one tak naprawdę zmierzają. Obiektywność jest potrzebna tym osobom, które próbują rozczytywać pytania i w odpowiedni sposób na nie zareagować. Stąd w osobie, która próbuje zrozumieć pojawiające się kolejne pytania, które służą uszczegółowieniu sprawy. Każdy powinien wiedzieć, czemu mają służyć pytania, które zadaje. Zrozumienie własnych pytań wywołuje reakcję klarowności. Jeśli weźmiemy pod uwagę na przykład emocje — to jeśli jest zbyt wiele negatywnych, pytania wówczas, bardzo często przybierają postać osądu, negatywnej opinii, czy nawet wyroku. Jeśli są w nas pozytywne emocje, pojawiają się pytania, które charakteryzuje chęć poznania kogoś lub czegoś, pragnienie zrozumienia i ciekawość. Intencje zabarwiają pytania, a pytania odsłaniają nasze wnętrze.

INTENCJE WSKAZUJĄ NA RODZAJ PYTAŃ, KTÓRE MOŻEMY STAWIAĆ.

Wsłuchując się w pytania innych, możemy niekiedy zobaczyć ich precyzyjność lub ich rozstrzał. Pytania powinny zasadniczo dotykać meritum sprawy, docierać do ważnych szczegółów jakiejś kwestii. Właśnie wtedy istnieje możliwość przedarcia się przez gąszcz zbędnych informacji i odkryć treść dla nas zasadniczą. Precyzyjność pytania to nie kwestia, tylko inteligencji, ale również nasza spostrzegawczość. „Jak się czujesz?” – pytanie często stosowane na rozpoczęcie rozmowy, nie zawsze wyraża chęć poznania najgłębszych niuansów życia jakiejś osoby. Zachowanie osoby zadającej to pytanie może nam nieco zasugerować to, czego faktycznie oczekuje od nas jakaś osoba.

Obserwowanie, rozważanie pytań, które stawia Jezus swoim słuchaczom, pokazał mi, jak bardzo można wykorzystywać rolę pytań do dotknięcia jakichś treści. Przez pytania można otworzyć, ale równie dobrze zamknąć bardzo wiele drzwi — możliwości dotknięcia różnych spraw.

Pytania pewnie można pogrupować na bardzo wiele, różnych kategorii, ale nasza codzienność już sama w sobie, powinna nas uwrażliwić na wiele z tych kategorii. ZWRACAM UWAGĘ NA DWA RODZAJE PYTAŃ.

Pierwszy z nich należy do kategorii ROZWIJAJĄCYCH. Mogą to być pytania nawet bardzo trudne, wręcz niewygodne. Nie ważne, jaka jest ich treść, tylko do jakiego działania faktycznie nas prowokują. Pytania rozwijające to takie, które prowokują nas do odkrywania czegoś, uczenia się, rozwijania w sobie jakichś kwestii. One mają w sobie to coś, co prowokuje nas do kontynuowania jakiejś kwestii, a więc mają jakiś cel, jakiś kierunek, jakiś sens…

Drugi rodzaj pytań to taki, który uwidacznia się tym, że po ich zadaniu, osoba słysząca to pytanie, czuje się niekomfortowo, a cała sytuacja jakby się zamykała na tym właśnie pytaniu. Nie rodzi to pytanie chęci dyskusji ani rozmowy, tylko zamyka się w ocenie lub stwierdzeniu, które zawarte jest w samym już pytaniu. Ich charakter nie jest rozwijający, a bardziej wyczuwa się w nich to, że wycofują one osobę w niewłaściwe miejsce, najczęściej w punkt osądzania, opiniowania, krytycznej oceny. Te pytania mają tak naprawdę bardzo znikomą wartość.

Intencje i wartość pytań, wskazują na ważną rolę uczenia się zadawania pytań i uczenia się myślenia pytaniami. Przyglądając się swoim pytaniom, wyciągając właściwe wnioski, możemy wpływać na to, jak będziemy stosowali pytania i w jaki sposób będziemy je również wykorzystywali.