Wszyscy wyczuwamy, że nie każde działanie ma taką wartość, jakiej byśmy się spodziewali. Jedno działanie jest stratą czasu, inne przynosi konkretne owoce. Jak zatem działać?
Każdy w jakiś sposób pracuje i swoim działanie włącza się w coś znacznie większego. Ważne jest to, byśmy mieli świadomość, że poprzez nasze działanie uczestniczymy w szerszym dziele, w planie Boga. Może niektórzy nie znajdą motywacji w tym, że ich działanie jest jakąś cząstką innego działania; może dopadnie ich zniechęcenie, że to nie ich zasługa, osiągnąć jakiś cel. Po części każde nasze działanie pozwala nam osiągnąć jakiś cel, ale jednocześnie możemy sięgać dalej, idąc przez otwartą furtkę możliwości osiągnięcia jeszcze innych celów. Dzięki tym perspektywom, które możemy wykorzystywać pozwolimy, aby Bóg poprowadził nasze działanie.
Wielu z nas, rozpoznało swoje „miejsce w świecie” i wie jak wypełniać swoją życiową misję. Jest pewnie też wielu takich, którzy wciąż szukają odpowiedzi. Jedni i drudzy powinni dopingować się, by w wierze odkrywać odpowiedzi i kierunki wobec pytań i wątpliwości. Nasze działanie nie powinno być tylko reakcją na zaistniałą w danym momencie sytuację, ale wewnętrznym przekonaniem myśli i uczuć, zaangażowaniem wartości i wszystkich sił.
Możemy się zastanawiać, czy jakieś działanie powinno nas zawsze charakteryzować, czy powinno się budzić w odniesieniu do konkretnych sytuacji. Oczywiście przy tak ukształtowanym stwierdzeniu, odpowiedź wydaje się być jasna. Jednak choć życie jest bardziej skomplikowane, podobnych dylematów chyba w nim nie mamy. Kierujemy się instynktem i dlatego nasze działania, pojawiają się na zasadzie impulsu: AKCJA – REAKCJA. Emocje, uczucia, pragnienia – zastanawiam się nad tym, czym powinienem, czym kieruję się w życiu?
Uczymy się różnych sytuacji, a wraz ze zdobytą wiedzą coraz jaśniej wiemy, jak mamy postępować w konkretnych momentach. Na szczęście różne podejmowane przez nas działania, ćwiczą w nas również intuicję, która pomocna jest w sytuacjach, które nie jesteśmy wstanie przewidzieć. To dzięki tej intuicji dokonujemy oceny sytuacji i rozpoznajemy w co powinniśmy, a w jakie sytuacje nie należy się angażować.
Działanie nas charakteryzuje i powinno wypływać z naszego wnętrza ukształtowanego poprzez różne wartości i zasady. Działanie osadzone na duchowej rzeczywistości, staje się znacznie głębsze i dalej idące. Kierowani właściwymi motywami, przemieniamy nasze serca, myśli, pragnienia… Działanie wypływa z naszego wnętrza, ale zrealizowane, znów tam powraca ofiarując nam zdobycze w postaci nowo zdobytych historii.
Samo działanie nie jest wystarczające, by całkowicie scharakteryzować nasze życie. Motywy, którymi się kierujemy podpowiadają nam jaki kierunek wybieramy i co pragniemy osiągnąć. Dlatego, zrozumiałą sprawą jest to, że zanim przejdziemy do działania, najpierw kształtujemy strategię. Ważne są nasze działania, zarówno ich jakość jak i wartość, ale równie wartościowe jest to jak i co chcemy osiągnąć. Stąd dla naszego działania, bardzo ważny jest konkretny kierunek, bo jemu poniekąd poddane jest to, w jaki sposób będziemy postępowali. Działanie, bez kierunku, może zmienić swoją wartość. Możemy też bardzo łatwo pobłądzić w działaniu i dokonywać niewłaściwych wyborów i podejmować złe decyzje. Jeśli nasz kierunek jest naszą życiową orientacją, będziemy mogli realizować swoje życie tak, by podkreślać to wszystko, co jest dla nas zasadnicze i w taki sposób realizować naszą codzienność, by odpowiadała treściom wybranych przez nas wartości.