życiowe lekcje

Ta metoda może być dla wielu osób nową możliwością stworzenia nowych okazji do budowania swojego życia. Metoda „czasowniki” to programowanie każdego roku, w określonym charakterze. Czy będzie ona do ciebie pasowała? Czy się do niej przekonasz? Spróbuj ją poznać.

Towarzyszą mi różne sytuacje, ale nie wszystkie z nich, są lekcjami, i nie wszystkie wykorzystuje jako życiowe lekcje. Już kiedyś próbowałem zrozumieć to, dlaczego tylko niektóre sytuacje wywołują taką właśnie falę myślenia, działania, że faktycznie czegoś mnie uczą, że jakieś sytuacje w szczególny sposób zapamiętuję. Nie ustaliłem wspólnego mianownika dla wszystkich lekcji życia. Istnieją pomiędzy tymi sytuacjami tajemnicze połączenia, których nie rozumiem do końca.

Nasze zaangażowanie w życie miewa charakterystyczne elementy, dlatego wybór sytuacji, w które się od razu angażujemy, dlatego konkretne rozwiązania, które realizujemy w sytuacjach w naszej codzienności, dlatego szukamy rezultatów, które mogą dać nam nasze działania. Lekcje życia dały mi pewien wniosek, który staram się już od dawna realizować, a mianowicie — nadawać bardziej świadomie kierunek mojemu działaniu poprzez wyznaczenie sobie jakiegoś kształtu działania. Nie zamykam się tylko na to, co sobie wyznaczę, ale lubię mieć poczucie głębszej obecności i dominującego tematu, który jest motorem dla mojego działania, towarzyszem mojej codzienności.

Temat, który wyznacza dosłownie jedno słowo, jest takim promieniem światła, który prowadzi od tworzenia wokół konkretnego słowa różne doświadczenia — proste lub bardziej skomplikowane historie, nasiąknięte działaniem. Jednym, ale nie jedynym kierunkiem jest tworzenie historii, połączeń między wydarzeniami. Innym kierunkiem jest rozczytywanie wydarzeń i pogłębianie słów, które są jakimś celem. Dzięki takiej dwukierunkowej postawie łatwiej jest dawać i przyjmować.

„Czasowniki” – to pomysł, który towarzyszy mi w zasadzie od 2003 roku. Chciałbym, by kolejny rok mojego działania, jako księdza, miał swój charakterystyczny pierwiastek, obecny w mojej rocznej aktywności. Dzięki tym „czasownikom” udaje mi się wprowadzać charakterystyczne elementy w ciągu roku i mimo wszystko skupiać się na realizacji jakiegoś „czasownika” – czyli jakiś określonych treści.

„Czasownik” jest tylko hasłem, które wywołuje reakcję — działanie, które kształtuje różne historie, by były odpowiednim tłem dla tego słowa. Mając to słowo na uwadze, staram się dostrzec naturalne możliwości tworzenia kolejnych historii. Mając gotowe tło, możemy różnymi elementami wypełnić obraz, dbając o detale, by obraz był jednolity i wyraźny w swym przesłaniu. Dzięki „czasownikom” cały rok nabiera kształtu i jest streszczeniem i rozwinięciem konkretnego słowa.

Słowo — czasownik, jest mobilizacją do tworzenia dnia, poszczególnych wydarzeń w konkretnym duchu, co pozwala tworzyć własne lekcje życia. Dla mnie osobiście to mobilizacja do tworzenia, a nie tylko oczekiwanie na to, że coś się wydarzy, że pojawi się jakaś okazja. Tworzenie własnych historii to okazja do odkrywania różnych scenariuszy mojej codzienności.

Od każdego możemy się czegoś nauczyć. Każda sytuacja może przynieść kolejne ważne odkrycia, części istotne w poznawaniu czegoś większego. „Czasowniki”, to tylko narzędzie, które może pomóc każdemu z nas, w lepszym odczytywaniu naszego życia i różnych sytuacji, w tworzeniu obrazu swojego życia.

„Czasowniki”, czy jakkolwiek to nazwiesz w swoim życiu, mają służyć nam w codziennym motywowaniu się do działania i odkrywaniu różnych reakcji zachodzących w naszym sercu, czy w naszym myśleniu. „Czasowniki” są tylko częścią czegoś większego, co tworzę w swojej codzienności.

„Czasowniki” są tą częścią moich doświadczeń, mojego życia, którą tworzę świadomie, poprzez własne wybory i decyzje.

Warto taką metodę wykorzystać do tworzenia w swoim życiu różnych tematów i treści. Powinniśmy poddać się procesowi budowania jakiejś rzeczywistości w życiu. Okres roku to okazja, by nie tylko coś poznać i zrozumieć, ale by przede wszystkim wykorzystywać okazje do przeżycia jakiegoś tematu. To jest jak laboratorium, w którym odkrywamy i rozwijamy temat w swoim życiu, rozpracowując go z bardzo wielu, różnych perspektyw. Doświadczenie roku z jakimś tematem może przynieść nam bardzo wiele odkryć i nowych wątków do przepracowania.

>> mój projekt kapłańskich czasowników <<

wchodząc na link możesz do niego przejść