aktualności

Myśl o swojej przyszłości rozsądnie, angażując się w dziś, w to, co obecnie Bóg daje ci realizować.

Bóg mówi o sobie jako o Bogu Abrahama, Izaaka i Jakuba tzn. definiuje siebie, poprzez relację do konkretnych ludzi, że jest „Bogiem dla”, Bogiem w relacji.

Nikt w mieście nie patrzył na Zacheusza z miłością, nikt nie pokładał w nim żadnych nadziei. 

To jeden z tych fragmentów, który przypominam nam oczywistą prawdę – przed Bogiem nikt nie jest bez winy.

Słowo Jezusa, by „zawsze się modlić i nie ustawać” jest tą prośba na którą powinniśmy szczególnie dziś zwrócić uwagę i zastanowić się nad znaczeniem modlitwy w naszym życiu.

Tylko jeden przyszedł podziękować, bo tylko jeden z nich w poleceniu Jezusa uznał prawdziwe dzieło zbawcze Boga.

Poddając się Bogu, pozwalamy Mu się kształtować. A mając właściwe korzenie, staniemy się świadkami zmian, których powinni podejmować się też inni.

Bez miłości, bardzo łatwo można wpaść w pułapkę obojętności – w pułapkę zamkniętych oczu, serca, niewrażliwej duszy…

Dzisiejszy fragment Ewangelii chce nas zapytać o jeszcze inne, bardzo ważne rzeczy – czy zdajesz sobie sprawę od kogo pochodzi całe twoje bogactwo i czy wiesz jak bardzo jesteś bogaty?

Zagubiona owca, zagubiona drachma – to symbole człowieka zagubionego, tego który z różnych powodów daleko jest od Boga – który o Nim nic nie wie, albo który przez grzech od Niego się odsunął.

Czy można być chrześcijaninem – uczniem Jezusa – próbując w swoim życiu stosować półśrodki? Pewnie tak, ale czy to będzie wówczas prawdziwe, szczere?

Trzeba jednak w swoim życiu zająć odpowiednie miejsce, wobec odpowiednich spraw, a to bywa niekiedy nie do końca świadomym, dobrym wyborem.

Łatwiej nam przychodzi stwarzanie swojej szerokiej bramy, a mamy tą konkretną wąską – wyjątkową bramę, którą jest Chrystus.

Początkowo dzisiejszy fragment Ewangelii może wydawać się być groźny, ale im bardziej wnikniemy w jego wnętrze, zrozumiemy to przesłanie.

Roważając ten fragment, trudno nie zauważyć, że główną jego intencją jest zachęcenie nas do postawy czuwania, abyśmy byli gotowi na rozwój, a nie spoczęli na laurach.

Czy chrześcijanie mają dylemat – być bogatym, czy nie? Obawiam się, że wiele spraw odchodzi do lamusa i nikt się nad tym głębiej nie zastanawia.

Można modlitwę potraktować jako rozmowę z Bogiem. Można też potraktować jako obowiązek religijny. Wszystko zależy od tego, w jaki sposób ją rozumiemy i przyjmujemy.

To szczególny dom, przyjaciół Jezusa, bo chyba nie ma nikogo tak szczególnie podkreślonego w Ewangeliach, jak właśnie Marta i Maria, i Łazarz.

Przytoczona przez Jezusa historia, prowokuje jednak do tego aby faktycznie zrozumieć słowo. Dzięki przytoczonej historii słowo bliźni, nabiera zupełnie innego znaczenia, znacznie głębszego i szerszego.

Liczba 72 odpowiada liczbie narodów świata według spisu z Księgi Rodzaju, a więc reprezentuje cały świat. Celem misji jest przygotowanie na osobiste spotkanie z Jezusem.

Wiara wymaga konkretnego ruszenia się z miejsca. Nie ma sytuacji, w której wiara pozwala nam spocząć, zadomowić się, ugrzęznąć w jakimś miejscu, oddać się starej mentalności.

Niezwykłe jest to przejście, to precyzowanie, to wchodzenie w głębie. Potrzebujemy tej dzisiejszej Ewangelii. Tego doprecyzowania, tego uszczegółowienia swojej relacji z Bogiem.

Uroczystość, oraz oktawa, którą rozpoczynamy przeżywać, daje nam kolejny powód ku temu, aby zatrzymać się nad Bożą tajemnicą obecności. On jest pośród nas…

Jak bardzo zmieniłby się świat, gdyby (…) relacje przeżywano według wzoru trzech Osób Bożych

Świat dziś, nie jest taki prosty i oczywisty do odczytania i potrzebujemy coraz więcej, różnego rodzaju narzędzi, do tego, by go zrozumieć.

Wszystkie drogi – choćby najwspanialsze i najcudowniejsze – jeśli nie prowadzą do Nieba są tylko ułudą i pozornym szczęściem. 

Jedni szukają delikatnego szumu, inni chcieliby sztormu i przewiewu w Kościele. A nam potrzebny jest?

Ucieczka, brak wytrwałości – to nie rozwiązanie, a jedynie utrata okazji. Nie uciekaj przed życiem, zadaniami.

Zależy czego potrzebujemy – Kościół jako podsumowanie naszych doświadczeń, czy Kościoła jako początku dla naszych doświadczeń.

VI Niedziela - Niedziela Palmowa - Łk 22, 14 – 23, 56 Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. A sam oddalił się od nich na odległość...

5 Niedziela Wielkiego Postu - J 8, 1-11 Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co...

IV Niedziela Wielkiego Postu – Łk 15, 1-3.11-32

III Niedziela Wielkiego Postu - Łk 13, 1-9 W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy...

2 Niedziela Wielkiego Postu - Łk 9, 28b-36 Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i...

I Niedziela Wielkiego Postu - Łk 4, 1-13 Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: «Jeśli...

8 Niedziela zwykła - Łk 6, 39-45 Jezus opowiedział uczniom przypowieść: «Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel. Czemu to widzisz...

żyć Słowem – 7 Niedziela zwykła – Łk 6, 27-38

6 Niedziela zwykła - Łk 6, 17.20-26 Jezus zszedł z Dwunastoma na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu. On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:...

5 Niedziela zwykła -  Łk 5, 1-11 Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która...

4 Niedziela zwykła - Łk 4, 21-30 Kiedy Jezus przyszedł do Nazaretu, przemówił do ludu w synagodze: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest...