Niedziela 2.12 – godz. 6:00

Świat wokół nas – co dostrzegasz? Co chcesz zobaczyć? Za czym się rozglądasz? Na czym się skupiasz?

WNIOSKI:

Dzisiaj trzy krótkie wnioski po wcieleniu rozważania w życie. Pierwszy wniosek to zastanowienie się czym jest Adwent. Podniosłem głowę z tych wszystkich przygotowań, rozważań i spojrzałem nieco inaczej, widząc, że ten czas ma mnie zbliżyć do Pana. Drugi wniosek to sytuacja – niekiedy rozglądam się wokół siebie i nie chce niestety czegoś widzieć. Trudno mi było dzisiaj, gdy ktoś przyszedł o biura załatwiać intencje, dokumenty… Pierwsza myśl – przecież dziś niedziela, więc to nie ten dzień, kiedy powinniśmy „pracować”. Rozejrzałem się… i w końcu dostrzegłem ludzi, którzy mają konkretną sprawę, którą można w prosty sposób zrealizować. Trzeci wniosek, to też sytuacja. Gdy przyszedłem zjeść w końcu posiłek, okazało się, że nie ma nikogo i wówczas zobaczyłem, że mimo wszystko jest dla mnie ważne to, by w takich prostych sprawach być razem, a nie zawsze może na to tak zwracałem uwagę.

Poniedziałek 3.12 – godz. 6:00

Dobra perspektywa – zobacz okazje i te sytuacje, które wymagają dobra.

WNIOSKI:

Dziś faktyczny początek dnia przegrałem – wstanie rano masakra (w środku nocy haha) i trochę nerwowo od początku dnia, co mnie później zmobilizowało do większego wysiłku, skupienia na „początkach” – szkoła próba zainspirowania uczniów ważnymi tematami… rozmowa z jedną osobą której musiałem wytłumaczyć moją postawę, by postawić kolejny początek… Faktycznie tych okazji było sporo, a czy wszystkie wykorzystałem? Pewnie nie, nie jest to aż takie proste.

Wtorek 4.12 – godz. 6:00

Dziel się dobrem. Co masz, czym faktycznie dysponujesz? Czym możesz się podzielić z innymi?

WNIOSKI:

Zwróciłem uwagę dzisiaj na pewne niebezpieczeństwo… człowiek wypełniając obowiązki, wykonuje je wkładając w to, całe swoje siły, starania… i przez to zapomina, by przyjrzeć się temu, co masz w sobie i czym chcesz / możesz się podzielić. Wówczas działamy bardziej z automatu, niż ze świadomością, że możemy kogokolwiek obdarowywać czymś dobrym. Była też okazja ofiarowania komuś modlitwy… czasu… 

Środa 5.12 – godz. 6:00

Nasze życie ma niezwykłą siłę. Swoimi słowami, czynami, samą postawą promieniujemy? W ten sposób stwarzamy różne okazje.

WNIOSKI:

Początek dnia, strasznie się ociągałem i wówczas właśnie uświadomiłem sobie, że im bardziej zwlekam by wystartować, tym mniej mam okazji, tym mniej mam możliwości stworzenia dobrych okazji. Wizyta u brata w szpitalu, później w domu, później znów powrót do szpitala – rozmowy, wzruszenie, bycie razem… okazja piękna, czy będziemy „jako rodzina” potrafili tą okazję wykorzystać? Oby! 

Czwartek 6.12 – godz. 6:00

Zastanawialiście się kiedyś nad tym, co was przemienia – czy to wewnętrznie, czy zewnętrznie?

WNIOSKI:

Obowiązki codzienne stają się ciemnością… Nie myślałem, że adwent tegoroczny będzie tak ciężki. Dziś trochę polatałem po sklepach – kupiłem parę rzeczy na spotkanie, dekoracje do pokoju na święta i… trochę zmieniłem dekorację w kościele na roratach – więcej świec, kadzidło… Miło było zobaczyć trochę więcej osób na roratach, ale szkoda, że tak mało osób niestety przyszło na spotkanie. To jednak znak… trzeba w sobie wiele zmienić. Przemienianie codzienności, obowiązków, to jednak trudne zadanie, które wymaga jakiejś strategii. Trzeba ją wykształcić. 

Piątek 7.12 – godz. 6:00

Co faktycznie sprawia Ci radość? Czy faktycznie warto uchwycić się czegoś, by być radosnym?

WNIOSKI:

Dla mnie największą radością są spotkania. Dziś cieszę się, że właśnie mając to zadanie, udało mi się z nimi spotkać. Oprócz bycia razem, jest czas dzielenia – co dzieje się u każdego z nas. To okazja też „wyzwania siebie”, żeby nie marudzić, ale szukać pozytywów. To jest też często czas różnych pomysłów, które rodzą się w sercach, głowach. I choć nie wszystkie są realizowane, to jednak radością jest ten ślad nadziei. Dla mnie radością jest kogoś rozumieć i wydaje mi się, że oni też mnie rozumieją, że nie stwarzam jakiegoś dziwnego „księżowskiego” dystansu, ale że możemy uczyć się przyjaźni i powoli ją tworzyć.

Sobota 8.12 – godz. 6:00

Chyba nie ma nic piękniejszego, ważniejszego, jak dobre relacje z ludźmi. Razem! Razem!… dobrze, że można z kimś i że mamy z kim…

WNIOSKI:

Sobota jest dla mnie czasem małej regeneracji… nie zawsze się to jednak udaje z racji obowiązków. Dziś pojawiła się najpierw chęć zwolnienia z różnych spraw, ale „godzina łaski” – a więc chwila modlitwy podpowiedziała mi okazję do tego, aby zrobić coś „Razem”.  Jednak najmilszą sytuacją było „imieninowe popołudnie” – sporo osób, wspólne świętowanie… To okazja do bycia razem, rozmowy i odprężenia. „Razem” dziś się wiele razy udało.

Niedziela 9.12 – godz. 6:00

KAŻDY JEST PIĘKNY – za co cenisz ludzi? Co jest dla Ciebie najważniejszą wartością w człowieku? To ważne pytania, które pomagają nam dostrzec coś więcej niż tylko ludzką przydatność do czegoś…

WNIOSKI:

Piękno w każdym… Dziś miałem okazję sporo osób wyspowiadać – zobaczyć ich „ciemną stronę” i przekonać najpierw siebie, a później ich o tym, że są piękni… Piękno jest w każdym z nas, a grzech je jedynie przysłania, ale nie odbiera. Sakrament pojednania, uczy mnie wciąż na nowo patrzeć na ludzi… na głębię ich serc i to, co tam się skrywa. Tak łatwo popsuć piękno, moimi niezgrabnymi słowami, złym może zachowaniem. Każdy kapłan w konfesjonale może wyrządzić wiele szkód, swoją obecnością, ale zawsze, zawsze może uwolnić człowieka od zasłon, które zakrywają piękno.

Poniedziałek 10.12 – godz. 6:00

ŻYJ PROSTO – ale też sobie zasadę na dziś wymyśliłem. Im prostsze rozwiązania, tym ty bardziej jesteś szczery i wolny. Ciekawe co nie?

WNIOSKI:

Dziś, taka prosta, ale właśnie przez to miła sytuacja. Z klasą mieliśmy pójść do muzeum. Najpierw okazało się, że jest bardzo mało osób. Trochę niechęć, pogoda, trzeba było iść kawałek drogi itp. Ale jeśli miało być prosto, no to szukajmy prostych rozwiązań. Okazało się, że uczniowie przyjechali samochodami, więc się wszyscy zapakowaliśmy do nich i zwyczajnie pojechaliśmy. W oczekiwaniu na wejście do muzeum, zrobiliśmy sobie zdjęcie, pogadaliśmy, pobyliśmy ze sobą przez jakiś czas. Bardzo prosta sytuacja, a dała mi osobiście radość i taką w sercu i umyśle, niezwykłą wolność.

Wtorek 11.12 – godz. 6:00

CIEKAWY ŚWIATA – w kolejnym odcinku o historiach, naszych, ale i też innych osób. Odkrywanie ludzi i ich historii to niezwykła przygoda.

 

WNIOSKI:

Najlepszą okazją do poznawania historii, są zwyczajnie spotkania. Dziś podzieliłbym spotkania na trzy rodzaje. Pierwszy – formalny – znów z klasą szedłem do muzeum. Jedni są niekiedy bardzo rozmowni i chcą coś się dowiedzieć, czymś się podzielić. Dziś jednak „szedłem obok” – zupełnie cisza, zero reakcji. Drugi rodzaj – zawodowy – miałem „gościa – złota rączka”, majster, który miał mi coś naprawić – większość czasu milczał i robił swoje. Zdawkowo odpowiadał, jak coś zagadnąłem. Trzeci rodzaj – otwarte – spotkanie księży, duchowe spotkanie, gdzie historie poganiały kolejne historie. Lubię właśnie te spotkania, ze względu na ogólną chęć ludzi, dzielenia się swoimi i duchowymi i fizycznymi historiami z życia. Dzień uważam za udany i znów udało się rozbudzić w sobie ciekawość świata – historii.

Środa 12.12 – godz. 6:00

WRACAJ DO EWANGELII – czy ta szczególna księga może ci jakoś w życiu pomóc? Czy mnie osobiście zaskakuje Ewangelia i do czego zaprasza nas wszystkich? 

WNIOSKI:

Konkretność… na szczęście nie musiałem stwarzać okazji, lecz same się pojawiły. Najpierw odbiór brata w szpitalu i kawa (słuchanie i nie ocenianie), zakupy, apteka, dom… służyć – tak konkretnie, drugiemu… Nie wymagać niczego od innych… Dawać siebie… pokrzepiać… (zgodnie z myślą dzisiejszego fragmentu Ewangelii). Okazać wdzięczność… Przyjąć duchowe myśli – wolę Bożą. Umocnić się duchowo – (posłuchanie różnych podcastów), modlitwa i 

Czwartek 13.12 – godz. 6:00

ODKRYJ PRAWDZIWE SERCE – na „dnie” serca skrywamy sprawy najcenniejsze. Co jest dla ciebie ważne, że skrywasz to mocno w swoim sercu? Trzeba niekiedy przebić się przez „skorupę”, by dotrzeć do serca serca…

WNIOSKI:

Obserwowałem… Dziś, skoro miałem odkrywać prawdziwe serce (swoje i innych), starałem się zobaczyć ludzi w tej perspektywie – czy rzeczywiście otwierają swoje serce, czy są skryci. Miałem kilka okazji. Wolimy być jednak skryci, uniwersalni. Trochę to jednak przerażające, że tak bardzo mamy obwarowane serca, że tak wiele musimy zrobić, by je na kogoś otworzyć. Ale jak już otworzymy, to trzeba jeszcze popatrzeć na to, jak otworzymy… Moje serce dziś było w tylko niektórych sytuacjach realnie otwarte.

Piątek 14.12 – godz. 6:00

STWÓRZ SWOJE PRAWO – masz jakąś pozytywną myśl, sentencję, jakąś motywację, hasło, prawo, którym kierujesz się w swoim życiu. Wówczas masz swoje prawo…

WNIOSKI:

„Pozytywne kierunki” – to moja zasada, prawo… Dziś od początku dnia, w szkole – próby jasełek, kontakt z niektórymi osobami, tzw. moje zagajacze… wszystko jakoś takoś wyszło pozytywnie… Niektórzy dziwili się mojemu pozytywnemu nastawieniu, takiej trochę „głupkowatej radości”. Niekiedy woda, w której pływam potrzebuje esencji – właśnie moje działanie, może zabarwić to miejsce, w którym jestem. 

Sobota 15.12 – godz. 6:00

DAJ SOBIE I INNYM SZANSĘ – zatwardziałość, przekreślanie innych, negatywne opinie, oceny, krytyka… jest pewienie o wiele więcej spraw, które odbierają szanse.

WNIOSKI:

Wizyta u chorych… już się powtarzam, ale lubię tą pielgrzymkę. Choć doświadczenia odwiedzanych osób nie są proste, to jednak to piękna okazja by wlać w nich coś, co da im szansę. Samo bycie z nimi jest dla mnie ogromną lekcją – dziś odkryłem, jaką szansą są proste słowa, proste gesty, proste okazywanie uczuć. Dając im chwilę szansy, podnoszę ich, widząc chociażby rodzący się w tej chwili uśmiech na twarzy. Jest szansa, co z nią zrobią dalej…

Niedziela 16.12 – godz. 6:00

ROZWIJAJ SWOJĄ WYOBRAŹNIĘ – wyobraźnia miłosierdzai… miłości… wiary… wyobraźnia życia… codziennośc… – tak wiele jest naszych potocznych określeń złączonych z wyobraźnią, teraz sobie uświadomiłem, co mam robić.

WNIOSKI:

Dziś siedząc w kościele, widzą niekończącą się „kolejkę do konfesjonału” pomyślałem, że faktycznie miłosierdzie ma wyobraźnię. Historie różnych ludzi, różnych spraw, rozbudzało we mnie to doświadczenie miłosierdzia, ale też rozwijało moją wyobraźnię, jak różne podejście jest wśród osób do tej sprawy. Dziś popołudniu, tak na spokojnie, usiadłem nad kolejnym rozdziałem Ewangelii Marka i znów była okazja do obudzenia wyobraźni Słowa, które tak wiele w sobie zawiera, aż nie sposób niekiedy sobie to wyobrazić. Zatem dziś dwie wyobraźnie – miłosierdzia i Słowa.

Poniedziałek 17.12 – godz. 6:00

SŁUŻ Z OTWARTOŚCIĄ – to ciekawe, że służąc innym sam się otwierasz. Otwierasz swoje serce, uczucia, myśli… Służba jako obdarowywanie innych, jest też okazją, by siebie czymś obdarować. 

WNIOSKI:

Dziś w szkole – plan był inny, a spontanicznie wyszło inaczej. Było więcej okazji, by porozmawiać ze sobą, pobyć… Myślę, że w ten sposób więcej sobie służymy, niż wtedy, gdy na siłę chcemy coś zrobić. Spotkanie ze Słowem – to spotkanie, które przynosi już coraz więcej spokoju, to znaczy, że jest służbą, bo inaczej bym się męczył, a tak nie jest. Trudno jest ocenić tą jedną rzecz – czy jestem darem dla innych. Próbuję… Z jakim rezultatem? Zawsze można lepiej.

Wtorek 18.12 – godz. 6:00

ZMIENIAJĄC SIEBIE, MOŻESZ ZMIENIĆ WIELU – słysząc, że coś mam w sobie zmienić, niekiedy się buntuję… a jednak, jak widzę zmiany u innych, coś mnie moblilizuje, by zmienić również coś w sobie.

WNIOSKI:

Często myślę i mówię o tym, by dzielić się życiem i dziś na to realnie zwracałem uwagę. Nawet postawa św. Józefa, który nie mówi, ale życiem czyni niezwykłe świadectwo, dał mi wiele do myślenia w ciągu dnia. Zauważyłem też jedną rzecz, że w szkole, moja otwartość nie zawsze zaraża – nie wszyscy chcą iść tym samym śladem. Dziś bawiłem się też w św. Mikołaja, zaniosłem przygotowane przez klasy, z mojej szkoły, paczki do kilku osób, którym sądzę, że wiele ona dała.

Środa 19.12 – godz. 6:00

ATMOSFERA BETLEJEM – tajemniczych miejsc… Są w naszym życiu takie miejsca, które owiane są tajemnicą. Mają one symboliczny wymiar. Symbole to piękna rzecz, prowokuje nas do rozczytywania miejsca, zdarzenia, osoby, wydarzenia…

WNIOSKI:

Dziś miałem wigilię… i pomyślałem o stworzeniu Betlejem. Zastanawiałem się jak, ale zaufałem, że Jezus w jakiś sposób to zorganizuje. Co się wydarzyło – miałem niezwykły pokój w sercu, podczas rozmów i zdecydowaną wolność, co do różnych narzekań, zdań na różne sprawy. Najciekawsze jednak jest to, że „przypadkowo” na stole leżały opłatki (nauczyciele nie chcieli się łamać nigdy z racji osobistych i to akceptowałem). Jednak, skoro już zostały przez restaurację przygotowane, to chwyciłem jednego i bez jakiś oporów, wyobrażeń, podałem każdej osobie które były tuż obok mnie, nie myśląc o tym, co inni powiedzą. Fala się rozlała – od tego gestu, mimowolnie inne osoby zaczęły sięgać po opłatki i dzielić się między sobą i tak „ponoć” dotarła ta fala po zakręcie do końca stołu. Dom chleba – nieźle to On wymyślił.

Czwartek 20.12 – godz. 6:00

TRZY KULKI OD ŚW. MIKOŁAJA – symbol niby pozorny, zabawny, a jednak cała historia wciąż na nowo może nas inspirować.

WNIOSKI:

Cały dzień toczył się w przyjaznej atmosferze i miłych zajęciach i rozmowach. Mogłem zobaczyć wiele ciekawych dobrych spraw (kulek św. Mikołaja). Wieczór – został jednak nieco popsuty. Ja się przejmuję tym co się dzieje wokół mnie, więc próbując zrozumieć słowa oceny, krytyki patrzyłem jednak na sprawy pozytywnie. Ostatnio widzę, że na szczęście częściej szukam czegoś pozytywnego, niż skupianie się na czymś negatywnym. Tak jak dobro ma różne oblicza, tak również ludzie – oblicze zawsze jest piękne, jednak niekiedy serce zatwardziałe nie pozostawia możliwości, dać komuś dobro – bo się od niego odbije. Próbować można, nic jednak na siłę.

Piątek 21.12 – godz. 6:00

1 KULKA – POMNAŻAJ MIŁOŚĆ… Za każdym darem idzie coś znacznie większego, głębszego. Mamy okazję np. pomnażać miłość w sobie, w innych. Co Ciebie motywuje do niesienia pomocy?

WNIOSKI:

Zawsze mnie dziwi to, że Pan Bóg daje zrealizować konkretne zadanie… Dziś o pomnażaniu miłości… – Pierwsza sytuacja to na jasełkach – mimo wszystko martwiłem się, że coś nie pójdzie tak (bo początek był trudny zanim jeszcze zaczęliśmy), ale… przyniosło to ogromną radość wszystkim, a krówek starczyło dla wszystkich (aż nadto można było się nimi podzielić), co w sekretariacie zaowocowało dobrem, które do mnie wróciło w postaci pysznego marcepanu. Popołudniu idąc do papierniczego, pomyślałem, że kupię czegoś więcej i dołożę ze swoich pieniążków, a pani były tak sympatyczne – dość, że zapłaciłem mniej niż zakładałem, to jeszcze i tak otrzymałem tyle ile chciałem. Wchodziłem dziś też często do kościoła, obserwować pracę nad żłóbkiem, Pan który go przygotowywał z ogromną radością podsumował, że bardzo podoba mu się tegoroczna szopka, która została wymyślona, a przez niego zrealizowana. Dając, nieustannie dziś doświadczałem pomnażania.

Sobota 22.12 – godz. 6:00

2 KULKA – WZBUDZAJ NADZIEJĘ – twój dar, jakikolwiek by on nie był jest ratunkiem… zawsze, wszędzie. To ważna wiadomość o której warto pamiętać czyniąc dobro.

WNIOSKI:

Dziś działanie skupione było na „żłóbku”… Mega zajęcie, gdy wiesz, że ma to służyć innym w przeżywaniu jakiejś tajemnicy. Dla mnie tworzenie dekoracji to zabawa symbolami… Cieszyło mnie to, że parę osób odpowiedziało na zadanie i przyszło służyć większemu celowi. Każdy miał powierzone jakieś zadanie, swoją część za którą był odpowiedzialny, stąd obecny „żłóbek w kościele” to przede wszystkim dziś najpierw symbol jedności – a to mocno wzbudza nadzieję… Wielopokoleniowe działanie… babcia i wnuczki… młodzież, dorośli, dzieci… O to by chodziło w wzbudzaniu nadziei, by pokazać, że możemy razem.

Niedziela 23.12 – godz. 6:00

3 KULKA – Z PROSTĄ WIARĄ. Wiele działań podejmujemy, ale niekiedy bez przekonania, wiary, chęci… te zadania pozbawione są właściwych rezultatów. Zatem zburz te murki i szukaj własnych argumentów, dzięki którym sam w coś wueirzysz.

WNIOSKI:

Być przekonanym… To dziś towarzyszyło mi w trakcie mówienia mojego „niedzielnego słówka”. Zachęcałem siebie i innych do tego, by duchowo zabrali ze sobą jakąś adwentową świece – nadzieja, pokój, radość, miłość i zapalili ją w tym szczególnym, koniecznym miejscu… Zapalałem świecę nadziei w konfesjonale (szczegółów nie mogę zdradzić). Wierzę w to, że da to konkretny rezultat. Szczególnie w tym czasie bycia razem, świętowania zapalenie wszystkich świec będzie nam bardzo potrzebne.

Poniedziałek 24.12 – godz. 6:00

OTWÓRZ SERCE NA BOŻE NARODZENIE – czy pamiętasz, że to święto, to przede wszystkim On? Co daje nam przeżycie tej tajemnicy. Co daje nam Jego obecność.

WNIOSKI:

Dziś myśląc o otwarciu się na Boże Narodzenie, pojawił się jeden wniosek – nie zasługuję w żaden sposób na miłość Boga. Ale On chce mnie kochać, takim jakim jestem i niczego nie muszę udowadniać… zasługiwać… czynić by JĄ otrzymać. Może to przerażać, że kształt tej Miłości jest tak bardzo konkretny, a Bóg tak bardzo bezinteresowny.

Katecheza żłóbka… to kolejna myśl dzisiejszego otwierania się. Pomyślałem sobie, że na podstawie tego, co udało mi się z innymi zrobić w kościele (żłóbek) można by było napisać/nagrać kilka katechez z tym związanych… Hmm czy to zrobię, to jest zagadka.

Wtorek 25.12 – godz. 6:00

DO DZIEŁA – ostatni odcinek kuleczek… już w sumie nie adwentowe, ale jeszcze w tym klimacie. Czy można inspirować się dobrem i dzięki temu coś stworzyć? Warto słowa przekładać na czyny. Żyć tym, co usłyszeliśmy pozytywnego.